Wilma Kroon is de nieuwe dorpsondersteuner van Dorpslab in Heijen (Gemeente Gennep). Een hele uitdaging om in deze tijd de kracht van het dorp te benutten en versterken. Toch is er veel mogelijk en dat laat Wilma zien: “Ik wil iets voor de mensen in Heijen betekenen, van niets iets maken. Kleine stapjes kunnen van grote waarde zijn.”
Maak kennis met
Ze groeide op in Ven-Zelderheide, een klein dorpje aan de Duitse grens. Daar was ze lid van verschillende verenigingen. “Als je wilde paardrijden, werd je lid van de vereniging. Maar ook was ik dol op voetballen. Het was altijd gezellig met de meiden.” Om competitie te spelen, moest ze naar Ottersum. Daar sloeg ze ook af en toe een balletje bij de tennisvereniging. “Ik hou van sporten en bij een vereniging doe je veel sociale contacten op. De plek waar je het samen doet.” Op haar zestiende ging Wilma de zorg in. “Als thuiscoach begeleide ik mensen van 0 tot 100 jaar met psychische en sociale problemen in hun thuissituatie. Na 32 jaar hield die functie op”, aldus Wilma. Daarom ging ze meer vrijwilligerswerk doen. Ze werd lid van de Adviesraad Sociaal Domein, ging bij het Armoedeplatform van Gennep en organiseert al jaren de Nationale Vrouwendag. Daarnaast is ze zorgspecialist. “Ik denk mee over crisisplaatsingen en heb veel contact op afstand voor medische controle. Ik kijk hoe mensen hun dag doorkomen en wat ze aan zorg nodig hebben. Een erg leuke baan. Echter, alles is op afstand en ik mis de interactie met mensen en out of the box denken.”
Mensen in hun kracht
Toen ze de vacature van dorpsondersteuner in Heijen tegenkwam, voelde dat als een mooie aanvulling. “Ik hou ervan om mensen te verbinden en ben goed om mensen in hun eigen kracht te zetten. Dat is precies wat ik als dorpsondersteuner wil bereiken. Ik kijk mee met wat mensen zelf al kunnen doen en wat hun omgeving, dorp of vereniging voor ze kan betekenen. Ik signaleer dingen en knoop de touwtjes aan elkaar.” Het is belangrijk dat mensen elkaar weten te vinden. “Het lijkt soms zo’n grote berg waar mensen overheen moeten, maar dat hoeft niet zo te zijn. Daarbij zie ik dat mensen het liefst alles zo lang mogelijk zelf willen blijven doen. Met een beetje aanpassing kan dat veel langer en zo vergroot je de zelfredzaamheid. Het kunnen kleine dingen zijn, maar als je niet met elkaar communiceert kom je er niet achter. ‘Had ik het maar geweten’, hoor je dan vaak.
Talentenbank
Om de juiste mensen bij elkaar te brengen, gaat Wilma aan de slag met een talentenbank. “Ik ga met mensen in gesprek en bekijk of er mensen zijn die hulp kunnen gebruiken of juist willen aanbieden. Die mensen ga ik aan elkaar koppelen. In deze tijd moeten we dat wel creatief organiseren, omdat persoonlijk contact niet mogelijk is. We hangen flyers op en hebben alle huisartsen een brief gestuurd. Juist in deze tijd is het goed dat mensen weten dat ze terecht kunnen bij de dorpsondersteuner, want eenzaamheid is voor best wat mensen aan de orde van de dag. “
“Iets voor anderen betekenen”
Dat Wilma zelf niet in Heijen woont, ziet ze als voordeel. “Het is belangrijk dat mensen mij vertrouwen en als dat er is, kan ik me goed voorstellen dat mijn afstand tot Heijen veilig voelt. Ik wil iets voor de mensen in Heijen betekenen en daar heb ik veel zin in. Heijen is een dorp vol fanatieke vrijwilligers. Samen zetten ze dingen op en dat wordt door veel mensen gedragen. Een dorp dat vooruit wil. Dat spreekt me echt aan. Ik wil iets mogelijk maken wat niet mogelijk is. Van niets iets maken en dat kan heel klein zijn. Kleine stapjes kunnen immers van grote waarde zijn!”
